Er is zoveel lawaai om ons heen.
Gedachten, verhalen, opinies, standpunten, ze razen voorbij,
alles lijkt ontstemt,
overschreeuwd…,
ook in mij.
Er is zoveel leed in ons leven.
Samenlevingen ontvlammen erdoor in razernij,
alles lijkt ontwricht,
en wankelt…,
ook in mij.
Er is zoveel ‘ik’ in de wereld.
Er is haast geen ruimte meer vrij,
alles is bezet,
verdeelt…,
ook in mij.
Laat ‘mij’ toch minder worden.
Plaatsmaken en opzijgaan,
oplossen het liefst,
of gewoon eenvoudigweg
voorbijgaan.
Laat stilte ontwaken.
wakker worden in mijn lichaam,
zodat het mij spontaan
in mijn hart kan raken.
Laat ruimte zich ontvouwen.
toenemen in mijn geest,
zodat liefde mijn hart kan vullen
en ik kan rusten in vertrouwen.